De wereldwijde elektriciteitsproductie groeide de voorbije decennia met ongeveer drie procent per jaar, wat overeenkomt met een verdubbeling elke 23 jaar. Als we onze uitstoot van broeikasgassen willen verminderen, kan deze groei niet op deze manier doorgezet worden. Hoewel mensen hierbij niet onmiddellijk aan telecommunicatienetwerken denken, zijn deze in de voorbije decennia een steeds belangrijkere rol gaan spelen op het vlak van energieverbruik: in vele ontwikkelde landen zijn telecomoperatoren vandaag al bij de grootste afnemers van elektriciteit – vaak zijn enkel spoorwegbedrijven nog grotere afnemers op nationale schaal. De focus van dit doctoraatsonderzoek ligt enerzijds op het onderzoek van het huidige wereldwijde elektriciteitsverbruik in communicatienetwerken, en anderzijds op zogenaamde “groene ICT” strategieën die ontwikkeld worden om in toekomstige netwerken méér te realiseren met eenzelfde hoeveelheid of minder energie. Het technische luik van het onderzoek is toegespitst op optische toegangsnetwerken, die de gegevens via glasvezel tot bij de klant brengen. Daarnaast wordt ook aandacht besteed aan de gevolgen van een veranderend energielandschap voor communicatienetwerken in het algemeen. Er wordt een antwoord gezocht op de vraag hoe netwerken een minimale dienstverlening kunnen garanderen wanneer energievoorziening minder continu wordt (vergelijkbaar met een scenario waarin het zogenaamde afschakelplan in werking zou treden).