Digitale elektronica vormt het brein van praktisch elk modern elektrisch apparaat, van broodroosters over computers tot satellieten. Een FPGA is net als de processor in een computer een programmeerbare digitale chip. Anders dan een processor echter voert ze niet een sequentie van instructies uit maar wel voortdurend dezelfde gigantische instructie, de configuratie genoemd. Deze configuratie kan honderdduizenden logische operaties bevatten die parallel worden uitgevoerd. Het aantal logische operaties dat op een chip past is echter beperkt en bepaalt de kost van het product. Daarom is het zeer belangrijk om de beschikbare middelen op de chip zo efficiënt mogelijk te gebruiken. Dynamische circuitspecialisatie is een techniek die de configuratie van de FPGA tijdens het gebruik gaat optimaliseren, zodat minder van de middelen van de FPGA nodig zijn. Bij deze techniek moet echter zorgvuldig aandacht besteed worden aan het afwegen van de kosten en baten van het toepassen ervan op een specifiek ontwerp. In dit werk, wordt op verschillende manieren geprobeerd de kosten van deze techniek te verlagen en de winst te vergroten met als doel de toepasbaarheid van dynamische circuitspecialisatie te vergroten.