Numerieke simulatietechnieken zijn de voorbije decennia onontbeerlijk geworden voor het ontwerp van elektronica en antennesystemen. De immer toenemende complexiteit van de technologie vereist steeds nauwkeurigere en snellere berekeningen van elektromagnetische velden. Hiervoor bestaat een waaier aan simulatietechnieken, met elk hun eigen voor- en nadelen. In dit doctoraatsonderzoek werden de zogenaamde tijdsdomeinrandintegraalvergelijkingstechnieken onderzocht. Deze technieken zijn bijzonder efficiënt voor het simuleren van elektromagnetische verstrooiing aan homogene objecten, maar werden tot voor kort weinig gebruikt door problemen met stabiliteit en nauwkeurigheid. Daarom werd in dit onderzoek precies op deze punten gefocust. De resultaten die in dit proefschrift worden voorgesteld leiden tot stabiele en nauwkeurige randintegraalvergelijkingstechnieken die kunnen concurreren met andere simulatietechnieken, en voor bijvoorbeeld breedbandige of niet-lineaire problemen de aangewezen keuze zijn.