'Data is het nieuwe goud', is een recent en sterk geloof dat momenteel zowel in de industrie als in de academische wereld heerst. Traditioneel wordt het omzetten van data in informatie of kennis als een strikt menselijke taak beschouwd. De opkomst van computers heeft er voor gezorgd dat grotere hoeveelheden en complexere data kan verwerkt worden. Het is echter zo dat computers in dit proces nog steeds de rol opnemen van een stuk gereedschap in de handen van een intelligente gebruiker en deze rollenverdeling de mogelijkheden om bepaalde problemen op te lossen sterk beperkt. Machinaal leren onderzoekt hoe we machines of computers kunnen aanleren om bepaalde taken uit te voeren aan de hand van data en voorbeelden zonder dat we deze expliciet een stappenplan moeten opstellen en programmeren. In deze scriptie gebruiken we machinaal leren om meer kennis te verwerven over de interactie tussen biologische entiteiten die aanwezig zijn in de cel. In een eerste en tweede luik stellen we een algemene structuur voor, gebruik makende van technieken uit machinaal leren en netwerkeigenschappen om netwerken van genregulatie op te stellen. In een derde luik valideren we deze technieken in een praktische toepassing in de immunologie.