Door de jaren heen is de capaciteit van het internet enorm toegenomen. Naar alle verwachtingen zal deze explosieve groei zich doorzetten dankzij hogedefinitietelevisie, video op aanvraag en cloud computing. Zodoende moet het datadebiet in toekomstige datacenternetwerken aanzienlijk verhoogd worden om het toegenomen netwerkverkeer te ondersteunen. Vanwege thermische beperkingen moet het totale energieverbruik binnen de serverrekken echter vrijwel constant blijven. Optische vezelnetwerken werden recentelijk voorgesteld als een veelbelovende oplossing die een hoger datadebiet binnenin het datacenter kan bieden terwijl ze minder stroom verbruiken. Ook de zogenaamde toegangsnetwerken, die de verbinding tussen de gebruiker en het globale internet verzorgen, hebben baat bij het gebruik van optische verbindingen. In dergelijke optische netwerken wordt aan de ontvangerzijde het invallende optisch vermogen door een fotodiode omgezet in een elektrische stroom. Die stroom wordt vervolgens omgezet door een zogenaamde transimpedantieversterker naar een uitgangsspanning die geschikt is voor het betrouwbaar detecteren van de oorspronkelijke bitstroom. Gebruik van amplitudemodulatie met meerdere niveaus laat toe de datasnelheid te verhogen ten opzichte van aan-uit modulatie, maar introduceert nieuwe uitdagingen bij het ontwerp van de transimpedantieversterker. Dit doctoraatsonderzoek spitst zich toe op het ontwerp van transimpedantieversterkers voor hogesnelheidsnetwerken waarbij gebruik gemaakt wordt van modulatieformaten met twee, drie of vier amplitudeniveaus.