Louis Roelandt (1786-1864) behoort ontegensprekelijk tot de gevestigde waarden in de Belgische architectuur van de vroege 19de eeuw. Zijn bijzonder gevarieerd oeuvre en uiteenlopende administratieve functies maken van Roelandt een spilfiguur in zowel de architectuurpraktijk en de opkomende institutionalisering en professionalisering van de discipline. Tijdens dit onderzoek werd het persoonlijk archief van de architect (bewaard in de collectie van de Universiteit Gent) voor de eerste maal systematisch onderzocht. Aan de hand van een brede selectie van bronnenmateriaal - tekeningen, correspondentie, administratieve rapporten, krantenartikelen - wordt Roelandts veelzijdige professionele carrière voor de eerste maal in volle complexiteit onderzocht. Aan de hand van vier thema’s - de architect als academicus, ambtenaar, ontwerper en expert -, wordt Roelandt geportretteerd als een gefragmenteerde en complex figuur en wordt licht geworpen op de brede architectuurcultuur in vroeg 19de-eeuws België.