Ons groeiend milieubewustzijn zorgt voor een stijging van de vraag naar hernieuwbare consumentengoederen. Heel wat alledaagse artikelen worden geproduceerd door de petrochemische industrie startend van een beperkt aantal platformchemicaliën. Het merendeel van deze platformchemicaliën wordt echter gemaakt door stoomkraken van ruwe aardoliefracties, wat een niet-hernieuwbare grondstof is. In deze thesis worden twee alternatieve thermochemische productieprocessen onderzocht door middel van experimenteel werk en geavanceerde fundamentele modellen. Beide zijn noodzakelijk om deze processen economisch rendabel(er) te maken. Het eerste proces is de productie van groene chemicaliën door het tweestapproces (i) katalytische conversie van triglyceriden/vetzuren naar koolwaterstofmengsel en (ii) stoomkraken van dat koolwaterstofmengsel naar alkenen en aromaten. De experimenteel-opgemeten selectiviteit naar waardevolle alkenen is groter dan die in stoomkraken van typische aardoliefracties. Een gedetailleerd kinetisch model werd ontwikkeld om reactiepaden naar alkenen en aromaten te identificeren. Het tweede proces is snelle pyrolyse van lignocellulose. Aangezien dit een complex chemisch proces moet echter eerst de pyrolyse van de kernbestanddelen en reactieve intermediairen, gevormd tijdens het thermochemisch proces, begrepen worden. In deze thesis zijn modelcomponenten die relevant zijn voor de pyrolyse van sachariden onderzocht, met name γ-valerolacton, 2-methyl-tetrahydrofuraan, tetrahydropyraan, 3-methyl-2-buteenol, 3-methyl-3-buteenol en 1,5-hexadieen. Unimoleculaire decompositie paden zijn belangrijk tijdens de pyrolyse van deze moleculen.