De volgende revolutie van het internet is volop aan de gang: het ‘Internet der Dingen’, waarbij niet alleen PCs en smartphones verbonden worden via het internet, maar ook een enorm groot aantal andere toestellen zoals o.a. sensoren, huishoudtoestellen, machines en robots. Verwacht wordt dat er tegen 2020 21 miljard toestellen verbonden zullen zijn met het internet. Veel van deze nieuwe toestellen zullen zogenaamde ingebedde systemen zijn. Dit zijn kleine en goedkope toestelletjes die vaak draadloos communiceren. Door deze ingebedde systemen wijdverspreid in te zetten, krijgen we toegang tot nieuwe, gedetailleerde data over onze omgeving en kunnen we ook onze omgeving manipuleren. Dit biedt opportuniteiten in talrijke sectoren zoals logistiek, automatisatie, transport, slimme steden, gezondheid, nutsvoorzieningen, e.a. Omwille van hun lage kost, hebben ingebedde systemen doorgaans beperkte reken- en geheugencapaciteit. Daarom werden er nieuwe open communicatieprotocollen ontwikkeld die toelaten om deze systemen te integreren in het internet en in web toepassingen. Dit proefschrift onderzoekt de uitdagingen bij het adopteren van deze open protocollen in dergelijke in mogelijkheden gelimiteerde toestellen. Het geleverde onderzoek stelt een methode voor, onder de naam gedistribueerde intelligentie, om deze uitdagingen het hoofd te bieden. Het proefschrift past deze methode toe op RESTful web standaarden voor het in mogelijkheden gelimiteerd ‘Web der Dingen’. Het resultaat is een verzameling van recepten ter verbetering van de efficiëntie, bruikbaarheid en schaalbaarheid van het in mogelijkheden gelimiteerd Web der Dingen