Aan colloidale systemen in niet-polaire vloeistoffen wordt gebruikelijk surfactant toegevoegd om de deeltjes te voorzien van een elektrische lading die voldoende groot is om de suspensie stabiel te maken. Deze lading is ook belangrijk voor de functionaliteit van de deeltjes. Hoewel het toevoegen van surfactant aan niet-polaire colloidale systemen gebruikelijk is, is er over de precieze oorsprong van die lading zowel als het ladingsmechanisme nog steeds geen consensus. Om een nieuw licht te schijnen op deze materie, heb ik me in mijn doctoraatsonderzoek erop toegelegd een techniek verder uit te bouwen die optische-val-gecontroleerde elektroforese heet. Met deze techniek kan de lading van individuele colloidale deeltjes gemeten worden met zulk een precisie, dat individuele ladings- en ontladingsstappen kunnen worden waargenomen zonder enige tijdsrestricties. Dusdanig kunnen reactiesnelheden opgemeten worden terwijl de techniek vrijheid biedt in het bepalen van randcondities zoals veldsterkte, frequentie, nabijheid elektrode, etc. In dit werk heb ik een protocol voor fabricatie, opstelling, alignatie en analyse opgesteld. In mijn experimentele werk heb ik een nieuw ladingsfenomeen beschreven en voorzien van een fysisch model. Verder ben ik er als eerste erin geslaagd individuele ladingsstappen waar te nemen van colloidale deeltjes in niet-polaire vloeistoffen met surfactant concentraties boven de kritische micelle concentratie.