Hogesterktemortel en hogesterktebeton worden gekenmerkt door een groot aandeel fijne deeltjes in combinatie met een lage water-cementverhouding (<0,35), met als gevolg dat deze materialen zeer gevoelig zijn voor scheurvorming veroorzaakt door autogene krimp. Deze scheuren verminderen de duurzaamheid en structurele integriteit van de constructie en hebben tevens een negatieve invloed op de esthetische waarde van het bouwwerk. Dit doctoraat behandelt het gebruik van superabsorberende polymeren (SAPs) ter vermindering van de autogene krimp in combinatie met een gestimuleerde zelfheling en zelfdichting van (hogesterkte-) cementgebonden materialen. De volgende hoofdthema's werden onderzocht in een breed onderzoeksplan: het onderzoek van SAPs op micrometerschaal en de invloed van hun eigenschappen op cementgebonden materialen, een verscheidenheid aan proeven op verschillende hogesterkte-cementgebonden materialen met de nadruk op het verminderen van autogene krimp in combinatie met zelfheling en zelfdichting, en het demonstreren van deze eigenschappen in een grootschalige proefopstelling. De toevoeging (van een combinatie) van superabsorberende polymeren (SAPs) met aangepaste eigenschappen kan de autogene krimp in hogesterkte-cementgebonden materialen verminderen en zelfs elimineren, in combinatie met een gestimuleerd zelfherstel en zelfdichting van scheuren. Op deze manier kunnen duurzame constructies met lagere onderhouds- en reparatiekosten worden gebouwd.