“Hoe veilig en robuust zijn onze constructies?” Tijdens de laatste decennia is er heel wat onderzoek gebeurd met betrekking tot constructieve veiligheid. Toch is het beantwoorden van deze vraag nog steeds een uitdagend probleem waar ingenieurs meer en meer mee geconfronteerd worden. Zo is er geen degelijk kader dat toelaat om de betrouwbaarheid en robuustheid van ouder wordende of beschadigde bouwwerken in te schatten. Evenzo is het onduidelijk hoe men moet omgaan met de talrijke onzekerheden die zich voordoen in het beoordelingsproces. In eerder onderzoek werd reeds aangetoond dat membraanwerking van gewapendbetonconstructies bijdraagt tot de inherente veiligheid en robuustheid ervan. In dit proefschrift is, via numerieke analyses, aangetoond welke ontwerpparameters een significante invloed hebben op deze membraanwerking. Er is aangetoond dat vanwege degradatie (zoals wapeningscorrosie) heel wat minder membraanwerking kan geactiveerd worden waardoor gewapendbetonconstructies minder robuust worden na verloop van tijd. Daarnaast is een kader ontwikkeld dat toelaat om onzekerheden met betrekking tot materiaaleigenschappen in rekening te brengen in de betrouwbaarheids- en robuustheidsanalyse van gewapendbetonconstructies. Bovendien is aangetoond dat door het schatten van parameters (uit bijvoorbeeld testresultaten) belangrijke onzekerheden worden geïntroduceerd die in rekening gebracht moeten bij de beoordeling van bestaande constructies. Hiervoor is een vereenvoudigde methode ontwikkeld.