Stel je voor dat je in je huiskamer een virtuele realiteitsbril kan opzetten om jouw en je zetel te verplaatsen naar de tribune van een sportwedstrijd. Stel je nu voor dat duizenden andere mensen hetzelfde idee hebben. Voor de mensen die de beelden ter plaatse moeten filmen en dit naar de huiskamers van het publiek moeten sturen, is dit geen droom, maar een nachtmerrie. Voor elk van deze kijkers moeten ze namelijk een individuele videocodering voorzien, wat een ongelooflijke hoeveelheid rekenkracht zou vragen. Echter, door gestuurde codering te gebruiken zoals er in dit proefschrift voorgesteld wordt, kunnen ze deze complexiteit met een factor honderd reduceren. Gestuurde codering laat toe om de informatie van een videocodering te gebruiken om de berekening van coderingsinformatie van andere video-encoders aanzienlijk te reduceren. In dit proefschrift wordt de toepassing van deze techniek onderzocht in het kader van vier verschillende scenario’s: het aanbieden van gepersonaliseerde videocomposities, het aanbieden van gepersonaliseerde weergaves zoals hierboven beschreven, het aanbieden van video met een gepersonaliseerd dynamisch bereik en het aanbieden van video aan gepersonaliseerde bitsnelheden. Door het toepassen van gestuurde codering, wordt het in de toekomst mogelijk om in deze scenario’s (en meer) één video-encoder per gebruiker aan te bieden.