De textielindustrie kent in iedere fase van de toeleveringsketen een constante evolutie, van de vezel- en garenproductie tot het afgewerkte eindproduct De voornaamste drijfveer van die tendens in de textielindustrie is de vraag van de consumenten naar performantie, prijs, comfort, esthetische en ecologische overwegingen, conformiteit met bestaande regels en reglementering en technologische vooruitgang. Als gevolg daarvan worden nieuwe textielmaterialen geproduceerdmet nieuwe functionaliteiten voor verschillende toepassingen. Hoewel de technieken om dergelijke functionele textielmaterialen te ontwikkelen reeds bestaan, is er nood aan nieuwe methodes die kwalitatievere producten produceren waarvan de functionaliteiten blijvend zijn gedurende de hele levensduur van het textiel. Dit is van belang omdat bij de huidige technieken de functionaliserende verbindingen aan het textielmateriaal worden toegevoegd in de eindfase. In dit geval zijn de functionaliserende agentia meestal fysisch of chemisch gebonden op het materiaaloppervlak, waardoor ze vatbaar zijn voor irriterende behandelingen tijdens wassen en gebruik, wat dan weer hun permanentie kan beïnvloeden. Bovendien leidt de oppervlaktebehandeling vaak tot verminderd comfort tijdens het dragen, tot problemen met kwaliteitscontrole, gewichtstoename, een slechte manier van vallen, enz. Daarom werd in dit doctoraatswerk de mogelijkheid bestudeerd om de functionaliserende verbindingen aan het textielmateriaal toe te voegen in de vezelproductiefase.