Dit werk ontwikkelt verscheidene strategieën om zonnecellen te verbeteren door een sterkere licht-absorptie, en dit met dunnere materiaallagen zodat de kost gereduceerd wordt. Hiervoor simuleren we nanoschaal structuren waarvan de geometrie geoptimaliseerd wordt voor een betere sturing van het licht. Het is een uitdaging om geschikte ontwerpen te bekomen, daar zonlicht een breed gamma aan golflengtes bevat en elke golflengte veroorzaakt een verschillende respons. Hierdoor onderzoeken we combinaties van nanostructuren met verscheidene periodes en met gevarieerde, diffuse elementen. We werken tevens aan een gerelateerd fenomeen, het versterken van licht-emissie door middel van roosters met metallische nanodeeltjes. Dit levert structuren op die een bepaald golflengte-bereik intens versterken, hetgeen bijvoorbeeld nuttig kan zijn voor conversie naar andere kleuren. Naast deze fotonische toepassingen bestuderen we tevens de elektrische eigenschappen van dunne-film zonnecellen vervaardigd uit polykristallijn silicium. Hiervoor leiden we de karakteristieken af waaraan het materiaal moet voldoen om een bepaalde zonnecel-efficiëntie mogelijk te maken.