Klimaatverandering is momenteel een wereldwijde zorg. Het verwarmen en koelen van onze woningen draagt sterk bij tot deze klimaatverandering. Momenteel zorgen gebouwen voor 36% van de CO2 uitstoot in de Europese Unie. Om deze uitstoot te beperken moet men de huidige verwarmingsinstallatie vervangen door een installatie die niet afhankelijk is van fossiele brandstoffen. Een mogelijke kandidaat is de warmtepomp. Deze kan op hernieuwbare energie werken en heeft een hogere efficiëntie dan de conventionele systemen. In een warmtepomp wordt een verdeelkop gebruikt om een tweefasige koelmiddelstroom (= een mengsel van 2 fasen, in dit geval een vloeistof en een gas) te verdelen over de verschillende parallelle kanalen van een warmtewisselaar (= verdamper). Echter, deze verdeling van de verschillende fasen over de parallelle kanalen is vaak niet homogeen, resulterend in een significante daling van de efficiëntie van de warmtepomp. Dit boek beperkt zich tot een circulaire verdeelkop met slechts 2 uitgangen: een stotende T-junctie. De faseverdeling over deze stotende T-junctie wordt experimenteel opgemeten met een voor dit doel ontworpen test opstelling. Dit werk bestudeert de invloed van het stromingspatroon, het massadebiet, de dampkwaliteit, de oriëntatie en de vloeistofeigenschappen op de faseverdeling over een stotende T-junctie. Ten slotte wordt op basis van de resultaten een nieuw fasedistributiemodel voorgest