Sedert de jaren tachtig hebben mobiele netwerken een aanzienlijke evolutie doorgemaakt. Om te kunnen blijven voorzien in de exploderende vraag naar mobiel dataverkeer, lijkt de invoer van vijfde generatie mobiele netwerken onvermijdelijk. Naar verwachting zal hun introductie ook het Internet der Dingen in een stroomversnelling brengen. Binnen deze futuristische visie zijn bijna alle dagdagelijkse objecten rondom ons verbonden met het internet, wat onder meer zal leiden tot slimme steden, die de luchtkwaliteit overal in de gaten houden, en slimme fabrieken, die doorkruist worden door talloze autonome robots. Vanwege hun grootschalige inzet worden strenge eisen gesteld aan antennes voor toepassingen binnen het Internet der Dingen, niet in het minst om hun ecologische voetafdruk te beperken. In dit doctoraatsonderzoek wordt een poging gedaan om de uitdagingen die gepaard gaan met het ontwerp van deze antennes te overwinnen. In het bijzonder wordt aandacht besteed aan het gebruik van biodegradeerbare materialen. Daarna werd de aandacht gericht op het ontwerp van antennes gevoed door optische vezels voor toepassing in de slimme fabrieken van de toekomst.