In de laatste decennia werden innovatieve betontoepassingen ontwikkeld door nieuwe productiemethoden, het gebruik van hulpstoffen, geavanceerde materialen, etc. Deze technologische vooruitgang heeft geleid tot een toenemende vraag naar performanter beton met een verbeterde verwerkbaarheid. Echter, de gebruikelijke productiemethoden hebben al aangetoond de controle over de verwerkbaarheid van het vers beton niet volledig te beheersen. Daarom legt het hedendaags wetenschappelijk onderzoek zich toe op geavanceerde modellen om het vloeigedrag zo goed mogelijk te begrijpen. Deze modellen worden continu verder uitgewerkt maar ondervinden over het algemeen grote moeilijkheden om de agglomeratie van cementdeeltjes en het effect van gecombineerde hulpstoffen in rekening te brengen. Het doel van dit onderzoek is om het reologisch mechanisme in cementpasta’s te onderzoeken met inbegrip van de combinatie van een superplastificeerder, vertrager en versneller. In het bijzonder wordt het effect op de deeltjesagglomeratie beoogd om bij te dragen tot een beter fundamenteel begrip van het vloeigedrag van beton. Dit fundamenteel onderzoek combineert diepgaande analytische methoden en conceptuele modellen om het begrip van de deeltjesagglomeratie te vergroten en bij te dragen tot een dieper inzicht in de reologie van beton.