Zeer vaak worden tribologische resultaten verkregen in laboratoriumomstandigheden aan de hand van zogenaamde kleinschalige testen op monsters met een relatief kleine afmetingen (contactoppervlak van enkele mm2). Om betrouwbare voorspellingen te kunnen doen over de levensduur van mechanische componenten moeten de tribologische karakteristieken gemeten worden op monsters met relevante schaalgrootte. Helaas zijn vandaag nog niet alle schaaleffecten van het tribologisch gedrag goed geïdentificeerd, laat staan gekwantificeerd. Dit gegeven bemoeilijkt het betrouwbaar ontwerp van componenten op basis van kleinschalige testen. In de industrie is er een groeiende vraag naar meer betrouwbare ontwerpregels, gebaseerd op adequate (en mogelijks gestandaardiseerde) experimentele resultaten. Producenten van polymeer gebaseerde tribologische materialen zijn ook geïnteresseerd in een meer fundamenteel begrip van tribologische fenomenen, zoals onder andere de invloed van vulstoffen en versterkingen op macro-, micro- en nanoschaal. Versterkte polymeren zijn zeer aantrekkelijk voor tribologische toepassingen, in het bijzonder voor toepassingen met hoge krachten en niet al te hoge glijsnelheden. Vanwege de toepasbaarheid in een breed temperatuurbereik, neemt polyetheretherketon (PEEK) hier een prominente plaats in. Zuiver PEEK heeft echter matige wrijvingseigenschappen (vrij hoge wrijving en niet uitgesproken hoge slijtageweerstand). In veel toepassingen zijn dan ook vulstoffen vereist, vaak in de vorm van micro- of nanodeeltjes, om op de eerste plaats de wrijving te verminderen en om tegelijkertijd ook de slijtvastheid te vergroten. Het voorliggend onderzoek is vooral gericht op het begrijpen van het wrijvings- en slijtagegedrag van versterkte PEEK en het identificeren van de mogelijkheden om zijn slijtvastheid te verbeteren.