De huidige industriële wereld is afhankelijk van koolwaterstoffen. Hoewel alternatieve energiebronnen, zoals zonne-, wind- en waterenergie, veelbelovend lijken, zijn traditionele koolwaterstofgebaseerde brandstoffen nog steeds de eerste keuze als energiedragers. Zwavel-, stikstof- en zuurstofbevattende componenten, die inherent aanwezig zijn in de geëxtraheerde ruwe olie, worden, indien ze niet verwijderd worden uit de brandstof, in een autoverbrandingsmotor omgezet in schadelijke SOx en NOx . De groeiende milieuproblematiek en de steeds strengere wetgeving aangaande de hoeveelheid hetero-atomen dwingt ingenieurs tot het zoeken naar oplossingen voor het reinigen van deze ‘vuile’ grondstoffen, d.i. het fors verlagen van de zwavel-, stikstof- en zuurstofhoeveelheid. Tijdens een waterstofbehandeling worden niet alleen de ongewenste hetero-atomen en katalysatorgiffen verwijderd, maar tegelijkertijd wordt de kwaliteit van de brandstof verbeterd door het verzadigen van kankerverwekkende componenten zoals benzeen. Aangezien zwavel het meest voorkomende hetero-atoom is in aardolie, besteedde de academische en industriële wereld de meeste aandacht aan ontzwaveling (HDS). De belangstelling voor stikstofverwijdering (HDN) is pas recent toegenomen als gevolg van de steeds strenger wordende milieuregels en de toenemende hoeveelheden stikstof in de ruwe olie. In dit werk, de kinetiek van stikstofverwijderingsreacties is bestudeerd met behulp van experimenten en geavanceerde kinetische modellering.