Dit proefschrift richt zich op het vergelijken van de Elektrische Variabele Transmissie (EVT) met de Continu Variabele Transmissie (CVT), zowel op componentniveau als systeemniveau (voertuig). Voor deze vergelijking zijn de volgende 3 transmissies gekozen: de permanent magneet EVT, duwband CVT en toroïdale CVT. In CVT gebaseerde voertuigen wordt de overbrengingsverhouding op een continue wijze aangepast wat voor een lager verbruik zorgt in vergelijking met een manuele transmissie. Een EVT biedt bijkomend nog een power split. Daardoor komt een EVT gebaseerd voertuig in de categorie van de Hybride Elektrische Voertuigen (HEV). De EVT kan echter ook als CVT gebruikt worden wanneer geen energie opslag mogelijk is. Uit de vergelijking op componentniveau blijkt dat de duwband CVT het best scoort. Een component wordt echter altijd in een aandrijflijn gebruikt waardoor de analyse op systeem niveau belangrijk is. De vergelijking op systeemniveau waarbij een CVT gebaseerd voertuig beschouwd is (geen mogelijkheid tot energie opslag), toont aan dat het voertuig op basis van de EVT het best presteert. Ook als de mogelijkheid tot energie opslag wel aanwezig is, verbruikt het EVT gebaseerde voertuig minder. Zo loopt het verschil tussen het Toyota Hybrid System en het EVT gebaseerde voertuig op tot 13%.