Borstelloze gelijkstroommachines of kortweg BLDC machines vertonen interessante eigenschappen zoals een een hoge efficiëntie en een hoge energiedensiteit. In de aansturing van deze machines is kennis omtrent de rotorpositie onontbeerlijk, vaak verkregen met behulp van positiesensoren. Echter resulteert het toevoegen van deze sensoren in een minder betrouwbare aandrijving. Daarom worden deze sensoren vervangen door schatters, resulterend in sensorloze aandrijvingen. Het doel van dit doctoraatswerk is de ontwikkeling van een nieuwe sensorloze BLDC aandrijving die een beter gedrag vertoont bij snelheidsvariaties dan huidige technieken. Daartoe worden in dit werk een aantal schatters besproken op basis van de bemonsterde elektromotorische kracht van beweging. De ontwikkelde methodes worden bestudeerd aan de hand van simulaties, uitgevoerd in Matlab/Simulink, alsook van experimenten met uitvoering van de algoritmes op een FPGA platform. In een volgend deel van het doctoraatsproefschrift wordt de sensorloze methode gecombineerd met een schatter voor het lastkoppel met als doel het dynamisch gedrag van de aandrijving te verbeteren. De invloed van koppel variaties op de rotor snelheid kan hierdoor sterk gereduceerd worden. Tenslotte wordt in het doctoraatswerk een modelgebaseerde voorspellende controller (MBPC) bestudeerd voor de snelheidsregeling van de BLDC machine. Uit deze studie volgt dat het gebruik van het geschatte lastkoppel in MBPC tevens een gunstig gevolg heeft op het dynamisch gedrag van de BLDC aandrijving.