De laatste jaren kent de auto-industrie een snelle toename op vlak van variaties in modellen en maatwerk. Nieuwe modellen, die vooral worden ge ïntroduceerd als reactie op de vraag van de klant, hebben uitgebreide keuzemogelijkheden voor verschillende varianten en opties. Deze grote variabiliteit vergroot de complexiteit van fabrieksprocessen en werkstations, en heeft daardoor een rechtstreekse invloed op de complexiteit van het productiesysteem als geheel. De verschuiving van massaproductie naar massale productie op maat is een trend die zich lijkt voort te zetten in de nabije toekomst, gedreven door de concurrentiestrijd tussen autofabrikanten om in hun traditionele markten marktaandeel te behouden en om marktaandeel te winnen in nieuwe, snelgroeiende markten. Om te voldoen aan de toenemende maatwerkopties, moet er met eenzelfde mixed-model assemblagelijn een grote verscheidenheid aan modellen gebouwd kunnen worden. Ondanks de recente aandacht voor productiecomplexiteit en de uitgebreide studie van het ALBP, is er weinig onderzoek verricht naar hoe complexiteit kan toegepast worden om lijnefficiëntie te verhogen. De complexiteit van het productieproces is de afgelopen jaren een belangrijk aandachtspunt geweest van vele onderzoekers en fabrikanten, maar tot nog toe werd complexiteit niet in overweging genomen bij het balanceren van assemblagelijnen. Het analyseren, meten en toepassen van complexiteit bij het balanceren is nieuw en onbekend terrein, vooral binnen praktische industriële scenario's. Het ontwikkelen van methoden voor het balanceren van mixed-model assemblagelijnen, die van complexiteit gebruik maken, blijft dus één de belangrijkste uitdagingen voor hedendaagse productiesystemen. In dit proefschrift voeren we een grondige analyse uit van productiecomplexiteit en diverse balanceermethoden voor mixed-model assemblagelijnen.