Om het kortste pad of de beste route te berekenen introduceerden wiskundigen verschillende algoritmes. Telkens worden (1) datasets manueel verzameld op een machine. Vervolgens (2) worden ze manueel op elkaar afgestemd en in de juiste vorm getransformeerd. Pas daarna (3) wordt er een algoritme op losgelaten. Om routeplanners efficiënter te bouwen is het automatiseren van de eerste twee stappen noodzakelijk. De term Open Data beschrijft net die uitdaging: het publiceren van data zodat ze maximaal herbruikt kan worden. Voor de eerste stap wordt Linked Connections geïntroduceerd. In dit raamwerk voor het publiceren van openbaartvervoersgegevens worden de ruwe vertrektijden in tijdsfragmenten ingedeeld. Zo kan een hergebruiker vertrouwen op het HTTP-protocol om gegevens te ontdekken, in cache te houden en vragen over verschillende bronnen op eigen infrastructuur op te lossen. Dankzij een hoge cache hit-rate op de server, is zo ook een goede kosten-efficiëntie voor data-eigenaars mogelijk. Het beter integreerbaar maken van deze datasets voor stap 2 is een organisationele uitdaging. Ze wordt in dit doctoraat met een interdisciplinair team aangepakt op juridisch, technisch, syntactisch en semantisch vlak met Vlaanderen als voorbeeld.