In dit werk wordt de extensie van de 3-D iteratieve ideale MHD code SIESTA naar een vrije plasmawandversie voorgesteld. Deze nieuwe versie van SIESTA kan gebruikt worden voor een consistente ideale MHD evenwichtsoplossing buiten het laatste gesloten fluxoppervlak (LCFS). Dit is zeer belangrijk voor evenwichten waar er verstoringen zijn op de LCFS, of deformaties door de aanwezigheid van magnetische eilanden, zoals het geval is voor de Wendelstein 7-X stellarator. De specifieke gevallen van twee scenario’s met de ontwikkeling van bootstrapstromen worden bestudeerd, namelijk een geval waarbij de bootstrapstroom vrij kan evolueren, en een andere waar ECCD wordt toegepast om de effecten van deze bootstrap-stroom te verminderen. Belangrijke verschillen worden gevonden bij het vergelijken met vorige studies van dezelfde scenario’s, vooral bij de neiging van de voorgestelde ECCD compensatie om de plasmaopsluiting slechter te maken.