Membraankrachten kunnen ervoor zorgen dat de draagkracht van betonplaten onderworpen aan extreme belastingen aanzienlijk toeneemt en dus hun robuustheid vergroot. Het onderzoek heeft tot doel trekmembraankrachten te bestuderen op basis van grootschalige proeven. Analytische en numerieke modellen worden ontwikkeld en geverifieerd op basis van de experimentele resultaten. In dit doctoraatsproefschrift werd het ontstaan van trekmembraanwerking als gevolg van horizontale randinklemmingen bestudeerd met behulp van experimentele, numerieke en analytische methoden. Meerbepaald werd onderzocht hoe deze trekmembraanwerking het mogelijk maakt om een aanzienlijke sterktereserve te realiseren die toelaat de belasting van betonplaten die afdragen in één richting aanzienlijk te verhogen wanneer deze onderworpen worden aan grote vervormingen. De resultaten van dit onderzoek illustreren duidelijk het voordeel dat gehaald kan worden uit de trekmembraanwerking met betrekking tot de draagkracht en de robuustheid van betonconstructies onderworpen aan accidentele belastingen. De ontwikkelde numerieke en analytische methoden blijken in staat om het experimenteel waargenomen bezwijkgedrag te bepalen, maar ook om het structureel gedrag in het geval van andere randvoorwaarden en materiaaleigenschappen te voorspellen. De ontwikkelde methoden kunnen dus als rekenmethodologie dienen voor het in rekening brengen van trekmembraanwerking in een constructief ontwerp waar rekening moet gehouden worden met robuustheid.