Het Internet blijft maar groeien en zal tegen 2020 naar verwachting 50 miljard verbonden apparaten tellen. Het overgrote deel van deze apparaten zijn niet langer meer gewone telefoons of laptops, maar kleine apparaten, ingebed in alledaagse dingen zoals verlichting, armbanden etc. Daarom wordt het resulterende Internet het Internet der Dingen genoemd. De integratie van al deze kleine apparaten in het Internet der Dingen brengt nieuwe uitdagingen met zich mee, vooral omdat deze apparaten zo gelimiteerd zijn. Zo kunnen ze geen standaard Internet-protocollen draaien, laat staan op een veilige manier toepassingen uitvoeren bovenop deze protocollen. Om het open karakter van het Internet der Dingen te vrijwaren, zijn Internet standaardisatieorganisaties begonnen met het uitwerken van open, gestandaardiseerde protocollen voor de verschillende lagen van de netwerk stack. Eén van die recente open standaarden is het Constrained Application Protocol (CoAP), een lichtgewicht alternatief voor HTTP. Dit doctoraat heeft onderzocht hoe de integratie en het gebruik van deze apparaten nog kan vergemakkelijken door nieuwe enablers bovenop CoAP te bestuderen, enablers die zonder enige programmeerinspanning kunnen gebruikt worden.