Naargelang de grootte afneemt en complexiteit toeneemt van de huidige geïntegreerde schakelingen is er een nood aan innovatieve ontwerptechnieken. Derhalve de efficiëntie van het simulatieproces te verbeteren is het belangrijk om bijzondere kenmerken van het probleem te benutten met behulp van een algoritme of techniek. Een mogelijke aanpak is door gebruik te maken van ModelOrdeReductie (MOR) technieken. MOR capteert de belangrijkste kenmerken van de schakeling en berekent hiervoor een vereenvoudigd dynamisch model. MOR technieken voeren enkel reductie uit met betrekking tot de tijd of frequentie. Tijdens het ontwerp van grootschalige systemen is het ook essentieel om het gedrag van een schakeling als functie van ontwerpveranderlijken te bestuderen. Een typische ontwerpprocedure die optimalisatie en ontwerpverkenning van de ruimte omvat, vereist herhaalde simulaties voor verschillende waarden van de ontwerpveranderlijken. Deze ontwerpactiviteiten vragen om de ontwikkeling van geparametriseerde model orde reductie (PMOR). Dit proefschrift richt zich voornamelijk op interpolatie gebaseerde PMOR technieken en bespreekt verschillende aspecten, zoals het schatten van de gereduceerde orde, lokale versus globale aanpak, behoud van systeemeigenschappen en het compacteren van de gemeenschappelijke projectiematrix voor de ontwerpruimte op basis van singuliere waarden. Ook de voordelen van het combineren van een sequentiële sampling techniek samen met een PMOR techniek worden geïllustreerd.