Het systematisch vroegtijdig opsporen van hart- en vaatziekten in kinderen is essentieel voor de optimale behandeling en opvolging van patiënten enerzijds, en voor een verlaging van de mortaliteit en morbiditeit anderzijds. Huidige beeldvormingstechnieken bieden echter enkel informatie over de anatomie en structuur van het hart en niet over belangrijke diagnostische markers zoals de heersende spanningen of intrinsieke mechanische eigenschappen. Deze doctoraatsthesis onderzoekt het potentieel van een relatief nieuwe ultrageluid techniek, ‘shear wave’-elastografie (SWE), om niet-invasief stijfheid van het hart te meten. De techniek genereert een perturbatie in het bestudeerde weefsel en meet vervolgens de voortplanting van deze mechanische golf, waarvan de voortplantingssnelheid direct gerelateerd is aan de stijfheid van het weefsel. Dit principe is reeds succesvol toegepast om verschillende pathologieën (hogere stijfheid) te detecteren, zoals borsttumoren en leverfibrose. Toepassing van deze techniek op het hart is echter uitdagender, vermits haar fundamentele werking in vraag wordt gesteld. Er wordt immers een complexe golf opgewekt ten gevolge van de gecompliceerde mechanische en structurele karakteristieken van de hartspierwand. Deze doctoraatsthesis biedt inzichten in de cardiale golfvoortplanting door gebruik te maken van computermodellen in combinatie met experimenten. Deze modellen laten ook toe om de accuraatheid van huidige materiaalkarakterisering op basis van SWE te bestuderen.