Dit werk behandelt het opstellen van stochastische empirische kanaalmodellen, die worden afgeleid uit de coherente bijdrages van de Speculaire Multipad Componenten (SMC) in het kanaal, met de toevoeging van de niet-coherente bijdragen van de Diffuse Multipad Componenten (DMC). De SMC en DMC worden geschat door geavanceerde verwerkingstechnieken op basis van de verkregen data uit meetcampagnes in het draadloze kanaal, met een focus op indoor omgevingen. Daarbij wordt specifieke aandacht besteed aan Ultra-Wideband (UWB) communicatie, die samen met een MIMO-antenneconfiguratie zorgen voor een grote toename van de capaciteit van draadloze communicatiesystemen. Voor het opstellen van de kanaalmodellen werd een uitgebreide modelleringsaanpak voorgesteld om de DMC te beschrijven in het tijds- als het ruimtelijk domein, gebaseerd op zowel synthetisch gegenereerde, als gemeten draadloze kanalen. Daartoe werd onder andere voorgesteld om de schatting van de DMC in het ruimtelijk domein uit te breiden van een unimodale assumptie, naar een meer multimodale assumptie om de diffuse reflecties uit verschillende richtingen beter te kunnen karakteriseren. De toevoeging van DMC ontbreekt echter vaak nog in kanaalmodellen voor hedendaagse communicatiesystemen, hoewel er in dit werk werd aangetoond dat hun bijdrage aan de totale capaciteit van het draadloze kanaal zeer aanzienlijk kan zijn.