Voorgespannen betonnen holle vloerplaten worden doorgaans ontworpen als eenvoudig opgelegde constructie-elementen. In de praktijk worden holle vloerplaten echter veelal samengevoegd tot aaneengesloten vloerconstructies, waardoor ze onderhevig zijn aan een set randvoorwaarden die sterk afwijkt van een configuratie met eenvoudig opgelegde steunpunten. Onder grote belastingen of bij blootstelling aan een hevige brand kunnen deze randvoorwaarden de verplaatsing van de plaatuiteinden verhinderen en resulteren in een fenomeen dat gekend staat als drukmembraanwerking. Deze drukmembraanwerking kan de capaciteit van verhinderde holle vloerplaten aanzienlijk verhogen, tot ver boven de draagcapaciteit van equivalente vrij opgelegde elementen. Activering van deze extra draagcapaciteit kan helpen bij het beperken of zelfs het voorkomen van een progressieve instorting, en kan daardoor de robuustheid en veiligheid van dergelijke constructiesystemen aanzienlijk verhogen.
In dit proefschrift worden de gunstige effecten van drukmembraanwerking in holle vloerplaten experimenteel aangetoond en verder bestudeerd door middel van numerieke en analytische modelleringstechnieken. In het algemeen illustreren de resultaten in dit proefschrift dat drukmembraanwerking kan leiden tot een aanzienlijke reservecapaciteit in voorgespannen holle vloerplaten in geval van overmaatse belastingen. In veel gevallen kan ook de brandweerstand van holle vloerplaten sterk verbeterd worden in het geval van verhinderde thermische uitzettingen aan de plaatuiteinden. | |