Latente thermische-energieopslag kan een oplossing bieden om vraag en hernieuwbaar aanbod van thermische energie te verbinden. Latente thermische-energieopslag warmtewisselaars zijn echter fundamenteel anders dan klassieke warmtewisselaars. Het grote verschil is dat de energie van een energieopslag niet constant is tijdens het opladen waardoor de uitlaattemperatuur dat ook niet is. Hierdoor zijn klassieke methodes om warmtewisselaars te karakteriseren niet bruikbaar. De dissertatie ontwikkelt een nieuwe methode om latente thermische-energieopslag warmtewisselaars te karakteriseren: het oplaadtijd-energiefractiemodel. Deze methode wordt toegepast op twee varianten van een warmtewisselaar voor koude opslag. De methode laat toe de prestatie van de twee varianten te vergelijken en een keuze te maken vanuit technisch, energetisch en financieel oogpunt. Het is de eerste methode die dit mogelijk maakt voor latente thermische-energieopslag warmtewisselaars.