In de laatste twee decennia is een multidisciplinaire aanpak van de afgifte van cellen in het lichaam opgekomen. Enerzijds is er de polymeerwetenschap die zich richt op de ontwikkeling van biocompatibele materialen voor celculturen en weefselregeneratietoepassingen. En anderzijds is er de (micro)-ingenieurswetenschap die een belangrijke rol speelt in het voorzien van een specifieke topografie. Deze topografie stuurt de cellen en biedt een structuur die gelijkaardig is aan die van weefsels. Zachte en flexibele elastomeren kregen meer en meer belangstelling, vooral door hun biodegradeerbaarheid en afstembare mechanische eigenschappen die het natuurlijk weefsel kunnen nabootsen. In dit proefschrift wordt de ontwikkeling van nieuwe poly-(polyol sebacaat) elastomeren, gesynthetiseerd uit monomeren afkomstig het menselijk metabolisme, beschreven. De thermohardende eigenschappen van deze polymeren alsook hun optische transparantie maken dat ze ideale materialen zijn voor microsysteemtechnologie. Bijgevolg werden microfluïdische systemen ontwikkeld uitgaande van deze polymeren, met als doel het ontwerp van een weefselgeregenereerd orgaan te vergemakkelijken. Een poreus membraan werd aangebracht in het microfluïdisch systeem om co-kweken en de toelevering van voedingsstoffen aan de cellen mogelijk te maken. Bovendien kunnen de beschreven polymeren en microfluïdische structuur dienen voor een brede waaier aan toepassingen, gaande van weefselregeneratie tot ‘point-of-care’ diagnostiek.