Deze thesis onderzoekt de extrinsieke kalibratie van cameranetwerken door gebruik te maken van verschillende types van kalibratieobjecten. Ten eerste, stellen we een nieuw methode voor om camera's extrinsiek te kalibreren. Hierbij wordt gebruik gemaakt van een sfeer als kalibratieobject. Een tweede extrinsieke kalibratiemethode maakt gebruik van het analyseren van voetgangerstrajecten. Dit blijkt in het bijzonder handig te zijn voor de automatische reconstructie van de kalibratie wanneer er ter plaatse geen kalibratie gebeurde of wanneer dit om praktische redenen moeilijk of onmogelijk was. De veronderstelling eruit dat de hoofd- en voetposities zichtbaar zijn in elk camerabeeld. Stellen we twee nieuwe methodes voor om cameranetwerken extrinsiek te kalibreren. Deze methodes zijn gebaseerd op de kennis dat voetgangers wandelen op een horizontaal vlak. Onze methodes gaan er enkel van uit dat het hoofd en de verticale centrale lijn van de voetganger zichtbaar zijn. Dit is een realistisch scenario, zelfs in een occlusierijke omgeving. We hebben ook cameranetwerken onderzocht waarbij balsporten worden gefilmd. Daarbij stellen we voor om de bal en de spelers als kalibratieobjecten te gebruiken. Ook hier tonen experimentele resultaten dat onze voorgestelde methodes nauwkeurige kalibratiematrices opleveren.