Deze thesis is gericht op de toepassing van een plasmajet bij atmosfeerdruk voor de modificatie van polymeeroppervlakken. Het grootste deel van dit werk toont het belang van verschillende procesparameters en verschillende designs op de prestaties van een plasmajet aan. Het onderzoek omvat de analyse van de oppervlakeigenschappen van een vlak, gemodificeerd polymeer. Bovendien voorzien verschillende analysetechnieken essentiële informatie over het gedrag en eigenschappen van de ontlading. De verbetering van de hydrofiliciteit en de verhoging van de ingebouwde hoeveelheid zuurstof op het plasma-gemodificeerd oppervlak kan worden gelinkt aan de invloed van het plasma. Een gedetailleerde analyse van de samenstelling van de actieve plasmadeeltjes geeft de nodige informatie over de resultaten van de behandeling en de mogelijke toepassingen hiervan. Een volgend deel van deze studie onderzoekt het doordringen van een plasmajet in dunne, flexibele polymeerbuisjes met verschillende diameters. De analyse van dergelijke modificaties werd ook uitgevoerd aan de hand van verschillende technieken. Dit onderzoek toont de vele voordelen van een plasmajet bij atmosfeerdruk, zoals flexibiliteit en eenvoudig design en gebruik, ten opzichte van andere plasmatechnieken aan.