Een noodsituatie vereist dat betrokken partijen (lokale overheid, politie, brandweer, etc.) snel dienen samen te werken om zodoende het beslissingsproces te bevorderen. Een terroristische aanval, zoals die op de luchthaven van Zaventem in 2016, is hiervan een voorbeeld: een vreselijke situatie waarbij mensenlevens op het spel staan. Het samenbrengen van verschillende databronnen, bijv. beelden van nabijgelegen camera's, is belangrijk om snel inzicht te verwerven in de toestand van plaats delict. Aangezien deze databronnen typisch beheerd worden door verschillende organisaties, is het noodzakelijk om ze te federeren in een ad-hoc-samenwerking, bij voorkeur in een kwestie van minuten. Hoewel het met hedendaagse technologie mogelijk is om een dergelijk cluster op te zetten en services te orkestreren, is het zo dat de fundamenten van deze technieken gebaseerd zijn op het idee dat ze beheerd worden door slechts één organisatie. Doordat in dit geval dus verschillende organisaties deelnemen, die elk hun eigen belangen hebben, betekent dit dat er hierdoor vertrouwensproblemen kunnen opduiken. Organisaties kunnen dus twijfelen of ze wel in de collaboratie moeten instappen, hetgeen een groot probleem is voor deze urgente gevallen. Dit proefschrift onderzocht daarom softwarecomponenten die potentiële vertrouwensproblemen wegwerken om zo te transformeren naar een cluster dat succesvolle samenwerking mogelijk maakt.