Tot op heden is het enorme potentieel om de golfslagenergie van onze oceanen om te zetten in elektriciteit onbenut gebleven. Dit proefschrift behandelt de experimentele modellering van punt-absorberende golfenergieconvertoren, bestaande uit een drijvende boei. Door gebruik te maken van een power take-off met generator wordt de golfenergie omgezet in elektriciteit. Door deze power take-off te controleren kan de energieabsorptie gemaximaliseerd worden. Vergelijkbaar met offshore windturbines zullen meerdere golfenergieconvertoren worden geïnstalleerd in een park, om de totale capaciteit te vergroten. Binnen deze parken treden hydrodynamische interacties op tussen de verschillende golfenergieconvertoren. Deze hydrodynamische interacties kunnen experimenteel gekwantificeerd worden door middel van systeem identificatie testen. Het resulterende dynamische model laat toe om het regelsysteem van de power take-off te ontwerpen om de energieabsorptie te maximaliseren. Dit proefschrift maakt gebruik van impedantie-aanpassing waarbij maximale energieabsorptie tussen twee oscillerende systemen, zijnde de oceaangolven en de punt-absorberende golfenergieconvertor, wordt verkregen door de impedantie van de power take-off gelijk te stellen aan de complex geconjugeerde van de experimenteel geïdentificeerde intrinsieke impedantie. Er werd aangetoond dat door toepassing van deze controle strategieën de energieabsorptie van het park aanzienlijk kan worden verhoogd, relatief ten opzichte van de som van de energieabsorptie van geïsoleerde golfenergieconvertoren.