Frettingslijtage is een soort oppervlakteschade op contactpunten als gevolg van relatieve microverplaatsingen. Specifiek aan het frettingslijtagefenomeen is dat, als gevolg van deze microverplaatsingen, het merendeel van het slijtagegruis komt vast te zitten in de contactoppervlakken en zo bijdraagt aan het verdere verloop van het frettingslijtageproces. In het algemeen is bij frettingslijtage de microslip tussen contactoppervlakken minder dan 300 µm. De wrijving vindt dus plaats wanneer de contactoppervlakken verondersteld worden niet te bewegen ten opzichte van elkaar. In de praktijk vindt het in bijna elk tribosysteem plaats onder oscillerende condities. In deze thesis wordt een eindige-elementenmethode voor frettingslijtage ontwikkeld, gebaseerd op het energiemodel. Met deze methode kan het proces van frettingslijtage gesimuleerd en geanalyseerd worden.