Samenvatting Beton wordt vaak gekozen als bouwmateriaal omwille van de lage kostprijs en de excellente mechanische eigenschappen. Betonconstructies moeten weerstaan aan de omgevingsomstandigheden. De meeste factoren die de duurzaamheid van cementgebonden materialen beïnvloeden werden reeds goed afzonderlijk bestudeerd. Nochtans tonen beschadigde constructies vaak het effect van meerdere acties tegelijk. Een cement met hoge sulfaatresistentie, een Portlandcement en twee cementen met 50% of 70% hoogovenslak werden na carbonatatie geëvalueerd op hun weerstand tegen vorstdooischade in aanwezigheid van dooizouten. Het gebruik van hoge gehaltes aan hoogovenslak, lage pH en carbonatatie leidde tot gepaste condities voor oxychloridevorming bij lage temperaturen, wat zorgde voor een volumetoename die afschilfering van het beton veroorzaakte. Bovendien werden proefstukken met dezelfde samenstelling onderworpen aan een combinatie van een 3% chloride-oplossing en een splijtbelasting. Ook werden proefstukken met Portlandcement blootgesteld aan drukspanningen plus chloride-aantasting. De gecombineerde aantasting veroorzaakte een gewijzigde buitenlaag die voortschreed vanaf het oppervlak naar binnen toe. Deze laag groeide met de tijd en met een toename van de belasting en werd gekarakteriseerd door een afname van de pH en de chloridebindingscapaciteit.