Als gevolg van de grote technologische vooruitgang die tijdens de afgelopen decennia plaatsvond, zijn smartphones, tablets en zelfs smartwatches, die de gebruikers toegang geven tot bijna ongelimiteerde diensten en informatie, alom aanwezig. Het zogeheten ‘Internet of Things’ (IoT) paradigma voorspelt dat in de toekomst ook dagelijkse gebruiksvoorwerpen getransformeerd worden naar “slimme voorwerpen” die met elkaar worden verbonden en interageren met computers. Daardoor zal er een alomtegenwoordig netwerk ontstaan dat op autonome wijze data kan verzamelen en verdelen. Dit network maakt ook een grote mate van controle en interactie met onze omgeving mogelijk. Vanuit dit perspectief zijn draagbare systemen, die gebruik maken van textielantennes, heel interessant, dankzij de brede waaier aan applicaties die deze systemen mogelijk maken. Het doel van dit werk is de ontwikkeling van een methodologie die antenneontwerp toelaat waarbij de productietoleranties en –onzekerheden, de samendrukbaarheid van de materialen en de invloed van deze effecten op een compleet draadloos systeem in rekening worden gebracht. Aangezien alle bovenvernoemde effecten een willekeurig karakter hebben, werd hun impact op de antennewerking bestudeerd op stochastische wijze met de behulp van Polynomiale Chaos. In combinatie met vroeger doctoraatsonderzoek draagt dit werk bij tot het tot stand brengen van een betrouwbare, vermarktbare technologie.