egenwoordig is het kraken van koolwaterstoffen door stoom nog steeds een van de meest vitale chemische processen voor de productie van vele belangrijke bouwstenen van de chemische industrie. Bij stoomkraken worden voedingen, variërend van ethaan en propaan over LPG en nafta tot lichte gasolie, omgezet in een proces van hoge temperatuur tot ethyleen, propyleen en verschillende andere waardevolle componenten. Tot op heden wordt wereldwijd bijna 200 miljoen ton ethyleen per jaar geproduceerd, wat de betekenis van het proces onderstreept. De vorming van koolstofhoudende afzettingen op de binnenwand van de reactor dwingt industriële stoomkrakers om de productie regelmatig te onderbreken om de cokes via verbranding met een mengsel van stoom en lucht te verwijderen. De vermindering van de vorming van cokes is een van de meest veelbelovende manieren om de efficiëntie van de stoomcracker verder te verbeteren. In een poging om de vorming van cokes te verminderen, zijn in de loop van de jaren verschillende anti-verkooksingstechnologieën ontwikkeld, namelijk 3-D reactortechnologieën, toepassing van additieven en gebruik van geavanceerde oppervlaktetechnologieën. Het vinden van de optimale procescondities om te opereren en het kennen van het effect van extreme carbonering en oxidatie op een breed scala van innovatieve commercieel verkrijgbare materialen vormt de kern ervan.