Het doel van dit doctoraat is het modificeren van UHMWPE oppervlakken om deze hydrofieler te maken zonder de materiaaleigenschappen van de bulk aan te passen. Dit werd gedaan door het incorporeren van stikstofbevattende functionele groepen aan de hand van verscheiden processen zoals plasma-activatie, grafting na bestraling, plasma-polymerizatie en UV-polymerizatie van allylamine. De behaalde resultaten leiden ons ertoe ons te concentreren op de veelbelovende plasma-polymerizatie techniek voor de depositie van dunne films met toepassingsmogelijkheden in de biomedische sector. Aangezien dit proces beïnvloed wordt door de depositieparameters, werd een studie over de invloed van de procesparameters (behandelingstijd, monomeerconcentratie, ontladingsvermogen en druk) op de fysische en chemische eigenschappen van de coating uitgevoerd. Daarnaast werd ook de invloed van opslag en blootstelling aan een waterige omgeving onderzocht. De resultaten toonden aan dat om ageing te voorkomen, de stabiliteit te verhogen en de aminofunctionalizatie te optimaliseren, de procesparameters zorgvuldig moeten gekozen worden. In een poging om de bioactivieit van UHMWPE nog verder te verbeteren, werd een andere studie over bipolaire NH2/COOH coatings uitgevoerd. Deze coatings werden bekomen door een superpositie van allylamine en acrylzuur plasmapolymeren waarbij de depositievolgorde werd gealterneerd. Bipolaire coatings tonen een betere celaffiniteit dan individuele coatings en de beste affiniteit werd bekomen voor de coating met een meer stabiele allylamine/acrylzuur-volgorde. Ter conclusie, plasma amino- en amino/carboxyl-functionalizatie zijn veelbelovend voor biomedische toepassinge