De gebouwde omgeving brengt een veelheid aan informatie samen, uit erg uiteenlopende disciplines. De ‘digitale gebouwde omgeving’ reflecteert dit als het geheel van de bijdragen van architecten, ingenieurs, eigenaars, gebouwbeheerders, overheidsinstanties etc. Aangezien deze bijdragen erg divers zijn, en geproduceerd worden door meerdere actoren, is het niet evident om het overzicht te bewaren over de beschikbare informatie. In deze context wordt een gecentraliseerd “Common Data Environment” (CDE) gebruikt, om tijdens specifieke fases van de gebouwlevenscyclus, op schaal van individuele projecten, samenwerking tussen deze actoren mogelijk te maken. Veel informatie blijft echter enkel gedecentraliseerd beschikbaar, zoals regelgeving of geospatiale data. Bovendien zorgt een veelvoud aan onderling incompatibele, gecentraliseerde CDEs ervoor dat het connecteren van data uit individuele projecten moeilijk te bereiken is. In dit doctoraatsonderzoek wordt een alternatieve piste onderzocht, namelijk wat de voorwaarden zijn voor een gefedereerde CDE, en welke technologieën hiervoor beschikbaar zijn. In deze situatie kan elk van de actoren de eigen data beheren, en deze via webtechnologieën desalniettemin flexibel met andere databronnen op het web connecteren. Het resultaat is een ‘gefedereerd multi-model’ dat potentieel de hele gebouwlevenscyclus overziet. Thema’s die aan bod komen zijn datakluizen, interdisciplinaire datacollecties, authorisatie en interactie met zowel autonome services als eindgebruikers.