Luchtstroming wordt in veel textielprocessen gebruikt om garens te transporteren of aan te zetten tot beweging in een bepaalde richting. Luchtstromingen kunnen, echter, niet volledig gecontroleerd worden wat leidt tot enkele afwijkingen en onverwacht gedrag van de geleide objecten, zoals een garen. In dit onderzoek wordt de interactie tussen een garen en de omringende luchtstroming geanalyseerd voor 2 toepassingen: wervellassen en weven. Beide toepassingen hebben te maken met samendrukbare stroming en het is gebleken dat compressibiliteitseffecten op de turbulentie in rekening dienen gebracht te worden. Als eerste toepassing wordt wervellassen bestudeerd gebaseerd op simulaties van de luchtstroming. De CFD-resultaten worden vergeleken met de experimenten en de belangrijkste stromingskarakteristieken worden bepaald. De tweede toepassing richt zich op de hoofdblazer die een essentieel onderdeel in een luchtweefmachine. De geometrie van de hoofdblazer wordt geoptimaliseerd om een zo hoog mogelijke aërodynamische, axiale kracht te bekomen en dus een zo hoog mogelijke garensnelheid. De beweging van het garen binnenin de hoofdblazer wordt gemodelleerd gebaseerd op een koppeling tussen een 2D, axisymmetrisch stromingsmodel en een 3D structuurmodel. Het effect van de garenbeweging op de stroming wordt in rekening gebracht door het toevoegen van een bronterm om zo problemen met dynamische roosters te vermijden.