De groeiende wereldbevolking en de stijgende levensstandaard stimuleren de petrochemische productie wereldwijd. Deze trends zorgen voor een verhoogde vraag naar lichte olefinen, met in het bijzonder ethyleen en propyleen. Meer dan 95% van de lichte alkenen wordt geproduceerd via een mature technologie, het zogenaamde stoomkraken. De keuze van de voeding voor het stoomkraken heeft een bepalende invloed op de exploitatiekosten van de fabriek, bijgevolg zijn de industriële praktijken sterk gecorreleerd met de gas en olie markten. Schalie gas productie heeft er voor gezorgd dat goedkope gasvoedingen beschikbaar zijn met een sterke reductie van de exploitatiekosten van Noord-Amerikaanse stoomkrakers als gevolg. In andere gebieden in de wereld hernieuwden de petrochemische bedrijven de interesse in ruwe aardolie als economisch aantrekkelijk alternatief in tegenstelling tot de conventionele voedingen. Echter, kwalificatie van dergelijke koolwaterstofmengsels als stoomkraakvoeding vereist inzicht in de invloed van hun chemische samenstelling op de productopbrengst. Het objectieven van deze doctoraatsthesis was het tot stand brengen van een methodologie die in staat is om de gecompliceerde chemische structuur van zowel zware voedingen en hun stoomkraakproducten te karakteriseren. Aanvullend focuste de thesis op de ontwikkeling van experimentele en modelleringstechnieken die beoordeling van dominante verwerkingsbedreigingen, inzake vervuiling in het hoge temperatuursgedeelte, mogelijk maken.