De ontwikkeling van accurate numerieke modellen voor het voorspellen van vermoeiingsgedrag van composieten is noodzakelijk om een lichter en veiliger ontwerp van structurele componenten, zoals vliegtuigvleugels en autoframes, mogelijk te maken. Belangrijk is dat de modellen op een breed gamma van composieten, zoals unidirectionele- en/of weefselcomposieten, toepasbaar zijn. In deel 1 van deze studie worden 2 nieuwe materiaalmodellen voor het gedrag van unidirectionele composieten onder vermoeiingsbelasting voorgesteld. Het eerste model kan gebruikt worden om de initiatie van matrix scheuren te voorspellen. Het tweede model kan gebruikt worden om stijfheidsverlies en permanente vervorming gedurende de levensduur te bepalen. Dit voor zowel trek-, druk-, als trek-druk belasting. Een vergelijking van de nieuwe modellen met experimentele data toont aan dat deze accurater zijn dan reeds bestaande modellen. In deel 2 van deze studie wordt het pad geƫffend voor de uitbreiding van de unidirectionele modellen naar vlakweefselcomposiet. Voor het uitbreiden van het matrix scheur initiatie model is een nieuwe methode ontwikkeld voor de geometrische definitie van repetitieve eenheidscellen. Voor het vergelijken van de modellen met data is een experimentele studie naar het gedrag van weefselcomposiet in druk-druk en trek-druk vermoeiingsbelasting uitgevoerd. Hierbij is tevens een andere oorzaak voor de stijfheidstoename van korte proefstukken ontdekt. | |