Vanwege de huidige klimaatcrisis worden strategieën om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen steeds populairder als onderzoeksonderwerp. Het gebruik van methaan uit biogas of aardgas is een veelbelovende optie voor de productie van chemicaliën, aangezien methaan in aardgas momenteel voornamelijk verbrand wordt als brandstof, met een grote CO2-uitstoot tot gevolg. Het C123-proces combineert de Oxidatieve Conversie van Methaan (OCoM) naar ethyleen met de hydroformylering van ethyleen naar propanal. Industrieel gezien wordt hydroformylering meestal homogeen gekatalyseerd, wat gepaard gaat met een moeilijke scheiding en recyclage van de katalysator. Een veelbelovende optie is om de homogene katalysator te immobiliseren op een vast materiaal om de goede katalytische performantie van de homogene katalysator te behouden. In deze thesis werden de reactiemechanismen van homogeen en heterogeen gekatalyseerde hydroformylering onderzocht via kinetische modellering om na te gaan of dit mogelijk is. Met behulp van deze modellen werd vastgesteld dat in beide gevallen hetzelfde hydroformyleringsmechanisme de experimentele observaties kan reproduceren en dat dezelfde elementaire stappen een significante invloed hebben op de reactiesnelheid. Deze vaststellingen ondersteunen de hypothese dat beide katalysatoren leiden tot hetzelfde reactiemechanisme en geven aan dat het mogelijk is om heterogene katalysatoren te ontwikkelen met een vergelijkbare katalytische performantie als de homogene katalysatoren.