Het onderzoek in deze thesis is gericht op een microplasma-DBD-apparaat, een 'plasmaprinter'. Dit is een recent ontwikkeld systeem dat lokale veranderingen in oppervlakeigenschappen mogelijk maakt zonder gebruik te maken van een masker. Het plasma wordt gegenereerd als kleine kortstondige stroomfilamenten terwijl een patroon gevormd wordt via een beweegbare naaldkop. Hierdoor kunnen de voordelen van een digitaal scanproces gecombineerd worden met plasmabehandeling. Als conclusie kan gesteld worden dat deze thesis bewijst dat plasma-activatie bij atmosfeerdruk uitgevoerd met een plasmaprinter een effectief hulpmiddel kan zijn voor lokale modificaties van een polymeeroppervlak. De gebruikte plasma-naaldopstelling is in staat om een goed gedefinieerd deel van polymeeroppervlakken te modificeren met een resolutie in de orde van millimeters, zonder het gebruik van een masker. Polaire groepen worden homogeen geïncorporeerd op het vooraf bepaalde gebied van het polymeeroppervlak en zijn in staat om de biocompatibiliteit van het polymeer merkbaar te verbeteren door de geschikte operationele plasma parameters te selecteren. Dit geeft het plasmatoestel een groot potentieel om toepassingen te vinden in gebieden zoals biosensoren, ‘lab-on-a-chips’ en microfluïdische apparaten.