De resultaten van een model op ware grootte en van een kleinschalig model van met geosynthetica versterkte steilwanden zijn gesimuleerd met analytische en numerieke (Plaxis 2D) methoden. Er zijn twee modellen getest: een met een flexibel wand en een andere met een star als wand over de gehele hoogte. Er zijn twee belastingstappen toegepast in deze proeven: Eerst het aanbrengen van de grondbelasting met verdichting door een trilplaat en het aanbrengen van de strookbelasting na lokaal verdichten met een trilwals. Er is een nieuwe analysemethode ontwikkeld op basis van de bestaande methoden, waarbij zowel de stijfheid van het gevelpaneel als de verdichtingsbelasting in rekening worden gebracht om de maximale trekkrachten in de geokunststof lagen en de maximale doorbuiging wand te berekenen. Uit de PIV analyse bleek dat bij het aanbrengen van de strokenbelasting, onder de strook twee bezwijklijnen met een hoek (π / 4 + φ / 2) werden gevormd: een vanuit de binnenrand van de strook (ondiepe positie) en een andere van de buitenrand van de strook (diepe positie). Er bleek, met uitzondering van de proeven met niet-geweven geotextiel, een goede overeenkomst mogelijk tussen de 2D-numerieke analyse en zowel de proeven op ware grootte als de kleinschalige proevenproeven.