Superabsorberende polymeren (SAP's) zijn de laatste twee decennia uitgebreid bestudeerd als nieuwe hulpstof voor cementgebonden materialen. Door hun vermogen om water te absorberen en vast te houden, kunnen ze met succes worden gebruikt voor interne nabehandeling, om zo zelfuitdroging te voorkomen en autogene krimp te verminderen. Bovendien kunnen ze zelfafdichting en heling van scheuren bevorderen. Hoewel er veel onderzoek is verricht en vooruitgang is geboekt, is er nog steeds een gebrek aan studies over het gebruik van SAP's in grootschalige betonconstructies. In dit proefschrift zijn twee commercieel verkrijgbare SAP's en acht "in huis ontwikkelde" SAP's onderzocht. Vijf wanden van gewapend beton (14 m x 2,75 m x 0,80 m) werden gebouwd onder realistische omstandigheden: twee referentiewanden zonder SAP's, één wand met een commercieel SAP, één wand met een "in huis ontwikkeld" SAP, en één wand met een combinatie van beide SAP's. Door de toevoeging van SAP's werd de scheurvorming in de SAP-bevattende wanden gedurende meer dan acht maanden volledig voorkomen, met een beperkt effect op de druksterkte van het beton. In de referentiewanden daarentegen werden de eerste scheuren 5 dagen na het storten opgemerkt. Bovendien was een vermindering van de krimpwapening met minimaal 10% mogelijk voor de wanden met SAP's.