De aanwezigheid van lasfouten vereist vaak een kritische ingenieursbeoordeling (Engineering critical assessment of ECA) om te beoordelen of lasreparatie al dan niet noodzakelijk is. ECA is een op breukmechanica gebaseerde voorspelling van de integriteit van structurele componenten met defecten met inbegrip van alle omstandigheden (materiaal, geometrie, fout, randvoorwaarden). Het optreden van lokale sterktevariaties in de las (heterogeniteit van lassterkte) vormt een grote uitdaging binnen ECA, aangezien deze de nauwkeurigheid van de voorspellingen (veelal gebaseerd op de aanname van een homogene las) beïnvloeden. Dit proefschrift is onderdeel van een door FWO Vlaanderen en ARRS Slovenië gefinancierd project waarbij een samenwerking tussen twee universiteiten (Gent en Maribor) werd opgestart. Het hoofddoel van dit project is het verbeteren van het begrip van de effecten van lassterkte-heterogeniteit op de nauwkeurigheid van ECA, en het ontwikkelen van ingenieursrichtlijnen voor het behandelen van las-heterogeniteit binnen de gevestigde ECA-praktijk. Analytisch, numeriek en experimenteel uitgevoerd onderzoek laat toe het gedrag van een lasfout in een heterogene las onder trekbelasting beter te begrijpen in termen van scheuraandrijvende kracht, ductiele scheurgroeiweerstand en -richting, en plastische bezwijkbelasting. De verkregen inzichten kunnen leiden tot een vertaling van lasheterogeniteitseffecten in de gevestigde ECA-praktijk.